เมนู

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค [1. มหาวรรค] 3. อานาปานัสสติกถา 5. สโตการิญาณนิทเทส
5. สำเหนียกว่า “เรากำหนดรู้กองลมทั้งปวงหายใจเข้า”
6. สำเหนียกว่า “เรากำหนดรู้กองลมทั้งปวงหายใจออก”
7. สำเหนียกว่า “เราระงับกายสังขารหายใจเข้า”
8. สำเหนียกว่า “เราระงับกายสังขารหายใจออก”
9. สำเหนียกว่า “เรากำหนดรู้ปีติหายใจเข้า”
10. สำเหนียกว่า “เรากำหนดรู้ปีติหายใจออก”
11. สำเหนียกว่า “เรากำหนดรู้สุขหายใจเข้า”
12. สำเหนียกว่า “เรากำหนดรู้สุขหายใจออก”
13. สำเหนียกว่า “เรากำหนดรู้จิตตสังขารหายใจเข้า”
14. สำเหนียกว่า “เรากำหนดรู้จิตตสังขารหายใจออก”
15. สำเหนียกว่า “เราระงับจิตตสังขารหายใจเข้า”
16. สำเหนียกว่า “เราระงับจิตตสังขารหายใจออก”
17. สำเหนียกว่า “เรากำหนดรู้จิตหายใจเข้า”
18. สำเหนียกว่า “เรากำหนดรู้จิตหายใจออก”
19. สำเหนียกว่า “เราทำจิตให้บันเทิงหายใจเข้า”
20. สำเหนียกว่า “เราทำจิตให้บันเทิงหายใจออก”
21. สำเหนียกว่า “เราตั้งจิตไว้หายใจเข้า”
22. สำเหนียกว่า “เราตั้งจิตไว้หายใจออก”
23. สำเหนียกว่า “เราเปลื้องจิตหายใจเข้า”
24. สำเหนียกว่า “เราเปลื้องจิตหายใจออก”
25. สำเหนียกว่า “เราพิจารณาเห็นว่าไม่เที่ยงหายใจเข้า”
26. สำเหนียกว่า “เราพิจารณาเห็นว่าไม่เที่ยงหายใจออก”
27. สำเหนียกว่า “เราพิจารณาเห็นความคลายออกได้หายใจเข้า”
28. สำเหนียกว่า “เราพิจารณาเห็นความคลายออกได้หายใจออก”
29. สำเหนียกว่า “เราพิจารณาเห็นความดับไปหายใจเข้า”
30. สำเหนียกว่า “เราพิจารณาเห็นความดับไปหายใจออก”
31. สำเหนียกว่า “เราพิจารณาเห็นความสละคืนหายใจเข้า”
32. สำเหนียกว่า “เราพิจารณาเห็นความสละคืนหายใจออก”

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 31 หน้า :255 }